رفتی و ندیدی...

ای که رفته با خود دلی شكسته بردی...

اینچنین به طوفان تن مرا سپردی...

ای كه مهر باطل زدی به دفتر من...

بعد تو نیامد چه‌ها كه بر سر من...

ای خدای عالم چگونه باورم بود...

آنكه روزگاری پناه و یاورم بود...

سایه‌اش نماند همیشه بر سر من...

زیر لب بخندد به مرگ و پرپر من...

رفتی و ندیدی كه بی تو شكسته بال و خسته‌ام...

رفتی و ندیدی كه بی تو چگونه پر شكسته‌ام...

رفتی و نهادی چه آسان دل مرا به زیر پا...

رفتی و خیالت زمانی مرا نمی‌كند رها...

ای به دل آشنا، تا كه هستم بیا...

وای من، اگر نیایی...

وای من...